Eerste zinnen: Zes jaar vrijdagmiddag

Al ruim zes jaar verschijnt er iedere zaterdagochtend een column van Daniël Lohues in het Dagblad van het Noorden. (Niet op dvhn.nl te vinden, dus een alternatief linkje.) In Zes jaar vrijdagmiddag worden de eerste zes jaar aan columns gebundeld.

Als stukjesschrijver gaat Lohues nauwelijks in op de actualiteit. Hij vertelt over zijn jeugd, de liefde voor Drenthe, de Nedersaksische taal en cultuur, Amerika en muziek. En soms valt hij daarbij in herhaling. Om een extreem voorbeeld te noemen: de eerste column van 2008 is exact dezelfde als de eerste column van 2007. Alleen is in het boek het jaartal wel aangepast. Maar wellicht is die herhaling een van de problemen van een boekje columns. Normaal lees je er iedere week één. Nu heb ik er in een paar dagen zes jaargangen gelezen. Dan valt zoiets op.

Omdat Zes jaar vrijdagmiddag niet uitgebreid op de actualiteit van de dag ingaat, is het minder tijdsgebonden dan andere columnbundels. Het is eerder een verzameling zeer korte verhalen. Bij sommige verhalen—waarom het huidige ABN weinig overgenomen heeft uit de noordelijke ‘dialecten’, de Drentse haattruien, het takje van de boom op het graf van Robert Johnsons—had ik een “oja” moment. Die kwamen in Allennig II en III ook al langs.

En over Allennig III gesproken: de CD is een dikke, vette aanrader.

Boek
Daniël Lohues — Zes jaar vrijdagmiddag
Eerste zin
Of ik het paasvuur in Erica aan wilde steken.