Post

Zoals gezegd, ik ga verhuizen. Vandaag vond ik op mijn nieuwe adres een briefje. Van de katholieke kerk. (Inderdaad, ja. De hele poespas. Tot misdienaar aan toe. Maar dat was toen.) Blijkbaar ga ik met deze verhuizing een parochiegrens over, en maakte de Stichting Interkerkelijke Ledenadministratie (SILA) slapende honden wakker.

Toen ik in 2000 in Amersfoort kwam wonen kreeg ik ook zo’n brief. Toen heb ik een briefje gestuurd dat ik niet van plan was langs te gaan komen, en daarmee leek de kous af. Althans, ik heb sindsdien niks meer van welke kerk dan ook vernomen.

Maar goed. Post, dus. Hele nette brief, die mij welkom heet in de geloofsgemeenschap. Of ik nu actief ben of wat meer op afstand, of ik nu heel overtuigd ben, of wat meer zoekend in mijn geloof: hoe dan ook, ik ben van harte welkom. Ook kan ik via de bijgevoegde antwoordstrook laten weten of ik wel of niet ingeschreven wil staan.

Dus ik pak vol goede moed de antwoordstrook erbij. Die viel ietwat tegen. Ik kon kiezen uit de volgende opties:

  1. Ik wil ingeschreven staan bij de geloofsgemeenschap
  2. Ik wil wel ingeschreven staan, maar ik wens geen contact met de geloofsgemeenschap.

Dus.

Ik wil niet ingeschreven staan en wens ook geen contact met de geloofsgemeenschap. Sterker nog, van mijn part doen ze net alsof ze nog nooit van me gehoord hebben.

Volgens mij moet ik ze binnenkort maar eens een mooie bedankbrief met een dergelijke strekking sturen. En dan meteen doorpakken, en op zoveel mogelijk plaatsen doorgeven dat ze een dikke streep door mijn naam mogen zetten. Wordt vervolgd.