Meneer, mag ik u wat vragen.
Ach, vooruit.
Wellicht zoeken ze, net als die mevrouw zojuist, de weg naar het station.
Het is wel een beetje een rare, persoonlijke vraag, maar heeft u misschien ergens pijn of bent u ziek ofzo?
Eh … nee.
Dat is fijn. U vraagt zich wellicht af waarom ik dat vraag.
Ja.
Hilariteit alom.
Nou, ziet u, wij lopen iedere donderdag door de stad, en vragen aan mensen of ze misschien pijn hebben. En als dat zo is, dan bidden we voor ze, en dan gaat de pijn weg.
Door mijn hoofd razen meteen een legio aan opmerkingen. — Ik geloof daar niet zo in. Volgens mij werkt dat niet zo. En als dat zou werken, waarom is er dan überhaupt pijn en ziekte en verdriet? Bidden? Dat is toch niets doen en toch denken dat je helpt? — Keus genoeg, maar ik hou het simpel.
Ah. Ja. Maar nee.
Nou, prettige avond nog verder.
Ja, jullie ook.