[Editor’s note: I’ve got to rant about some Dutch issues. Summary in English behind the jump.]
Deze week heb ik mij gruwelijk opgewonden over het verwerpelijke gedrag van diverse mensen die overlopend van Christelijke naastenliefde namens de Christenunie mensen hun privé-opvattingen op willen dringen.
Begin deze week stuurt staatssecretaris Jet Bussemaker (VWN, PvdA) een brief naar de Tweede Kamer waarin zij stelt dat zij bij bepaalde vormen van erfelijke kanker preïmplantatie genetische diagnostiek (PGD) wil toestaan. Wat inhoud dat embryo’s die na ivf zijn verkregen, getest worden op de genetische aandoening waarvan een van de ouders (of beide) drager is. Alleen embryo’s die de betreffende aandoening niet hebben, worden teruggeplaatst in de baarmoeder. Momenteel is dit toegestaan voor bijvoorbeeld de ziekte van Huntington en Cystische Fibrose.
Persoonlijk sta ik volledig achter het besluit van de staatssecretaris. Zelfs al er in tegenstelling tot de aandoeningen waarvoor embryoselectie wel is toegestaan een kans dat deze erfelijke overdraagbare kankersoorten zich niet manifesteren. Net als dat je iemand geen (zeer dodelijke) kanker toewenst, lijkt het mij dat je ook niemand de constante onzekerheid toewenst die een genetische aanleg daartoe met zich meebrengt. Maar goed, dat ben ik, en ik loop niet over van Christelijke naastenliefde en stem ook geen Christenunie.
Want dat, en excuseer mijn taalgebruik, tuig, is namelijk van mening dat een aanzienlijke kans op kanker geen reden is om embryo’s die drager zijn van het gen dat daar verantwoordelijk is te vernietigen. “Embryo’s als beginnend menselijk leven dat moet worden beschermd”, heet dat. Embryo’s zijn inderdaad beginnend menselijk leven, en daar moet verantwoordelijk mee omgegaan worden. Maar is het verantwoordelijk om die dan maar te implanteren, en dan maar zien of ze uiteindelijk een vrouw worden met een zeer hoge kans op borst- en eierstokkanker? Volgens mij niet. Volgens ChristenUnie-ethicus en hoogleraar Henk Jochemsen wel, die stelt dat een vrouw in een dergelijke situatie “gewoon via de normale manier moeder kan worden want over 35 jaar zijn er vast betere methoden om kanker te bestrijden”. Kijk maar. Een normaal mens verzint het niet.
Omdat ze principieel tegen zijn (want zo heet dat als je geen argumenten heb die verder gaan dan “volgens mijn persoonlijke, door god ingegeven overtuiging mag dit niet”), er geen 100% kankergarantie is en er net als bij een ‘reguliere’ IVF klompjes cellen zijn die niet gebruikt worden, heeft de Christenunie het voorstel van de staatssecretaris geblokkeerd. En omdat de PvdA en de andere christelijke partij in het kabinet ongetwijfeld ook niet zitten te wachten op een kabinetscrisis, hebben ze uiteindelijk maar besloten het voorstel vooralsnog in de ijskast te zetten.
Als iemand het nodig vind om zijn leven op religieuze manier in te richten, prima. Maar waarom zouden zij op basis van hun privé-opvattingen anderen de mogelijkheid ontnemen om een hoop leed te voorkomen? Als je op basis van jouw geloof zo lichtvoetig met menselijk leed denkt om te moeten gaan, wil ik er helemaal niets mee te maken hebben. Ik kan me er niet alleen heel erg over opwinden, maar ik word er ook nog eens heel erg bedroefd van.
Summary: This week, the Dutch State secretary of Health annouced that she would allow embryo screening for certain types of heridatry cancer. In a hissy fit of Christian charity, one of the christian parties in parlement blocked this decision. For them, a significant chance on developing a deadly cancer is something you can perfectly well live with, as there might be better methods for treating cancer in 35 years. And no, I’m not making this up, that is what a professor of ethics told a woman who has suffered breast cancer. So much for compassion. It is my deepest conviction that the Christenunie are a bunch of delusional idiots.