Versluiering, van het Italiaanse schrijversechtpaar Monaldi en Sorti werd mij in de boekhandel aangeboden in het kader van Juni, Maand van het Spannende Boek 2011. Desondanks, en hoewel er op de kaft ‘literaire thriller’ staat, vond ik het niet zo heel spannend.
Om met het gedeelte ‘thriller’ te beginnen: er gebeurt in het hele verhaal bijzonder weinig: een gezelschap Italianen reist in 1647 naar Parijs, waar een opera opgevoerd dient te worden. Maar dat blijkt achteraf gezien een zet in een politiek schaakspel te zijn. Einde verhaal. Veel expositie door middel van fragmenten uit boeken, brieven en verhandelingen over het verleden, en geen noemenswaardige actie.
En dan kom je bij ‘literair.’ Volgens mij is dat in dit geval vooral een excuus om pretentieus te zijn. Dat begint al op pagina 2, bij het overzicht van personages. Dat zijn er om te beginnen 22. In een verhaaltje van 96 pagina’s. De schrijvers attenderen je erop dat Alle namen, data, plaatsen en grote gebeurtenissen uit dit boek zijn ontleend aan archiefdocumenten. Alle personages hebben echt bestaan.
Het laatste boek dat ik las dat zoiets vermeldenswaardig vond was The DaVinci Code, en dat was nu ook niet bepaald een literair hoogstandje.
Of het een opzettelijke poging is semi-barokke taal te uiten, of dat het door de vertaling komt weet ik niet, maar er staan een paar draken van zinnen in het boek:
Lulli, zoals hij algauw door de musici werd genoemd, had een ware passie voor muziek, ook al had de hertogin van Montpensier, een nicht van de koning, hem meteen de keuken ingeschopt in plaats van hem in te zetten voor haar lessen Italiaans, gezien de geringe aanvalligheid van het ventje.
Tien bonuspunten voor wie mij uit kan leggen wat er hier vredesnaam bedoeld word. Of wat dacht je van Slimmer dan hij was Mazarin geweest, …
? Slimmer dan hij? Een van mijn stelregels voor het Nederlands is dat als het niet goed klinkt, het vast niet goed is. Ik krijg van dit soort zinnen jeuk op onbereikbare plaatsen.
Nee, ik was niet echt onder de indruk van dit boekje. ‘t Is heel leuk hoor, bakken research doen om een verhaaltje aan feiten op te hangen, maar dan moet je wel een interessant verhaal hebben om te vertellen. Ik voel me dan ook niet genoodzaakt me in het verdere repertoire van Sorti & Monaldi te verdiepen.
- Gelezen boek
- Monaldi & Sorti — Versluiering (Dissimulazione, vertaal door Jan van der Haar)
- Eerste zin
Zou ik u heel misschien een vraag mogen stellen, monsire Naudé…
waagde ik met mijn bovenlijf vooroverhellend naar mijn gespreksgenoot, terwijl we in het donker van het poststation, ternauwernood beschenen door het zieltogende haardvuur, wachtten op de paardenwissel.