Nou, daarom

Men vraagt mij wel eens waarom ik in vredesnaam (de website van) het Reformatorisch Dagblad lees. Want ik ben toch helemaal niet van de kerk, laat staan de zwarte-kousenvariant? Hoe kan dat nu relevant voor mijn interesses zijn?

Welnu, dat is eigenlijk vrij simpel: Poe’s Law. Poe’s Law stelt dat het nagenoeg onmogelijk is om een onderscheid te maken tussen religieus fundamentalisme en parodieën daarop. Met enige regelmaat staan er in het RefDag artikelen waarvan ik hoop dat het een hele dikke hoax is. Zulke goede sartire zie je nergens. Of om het anders te stellen: het RefDag is onbedoeld hilarisch.

Vooral de de categorie Natuur en Techniek (voorheen Wetenschap) is het genieten. Ik bedoel, in een artikel dat probeert uit te leggen waarom evolutionisten hoofdpijn krijgen van de maan staat de zin Ook is de maan precies zo groot dat hij de zon exact kan verduisteren. Toeval?, waarna je natuurlijk moet concluderen dat god de maan geschapen heeft als lichtpunt der heerschappij des nachts. Als dat geen satire is, dan moet je concluderen dat de mensen die wetenschappelijk bedoelde stukjes produceren geen enkel benul hebben waar ze het over hebben. Want als ze dat wel zouden hebben zijn ze valselijk aan het getuigen, en dat kan vast niet de bedoeling zijn.

Of neem bijvoorbeeld het hoofdredactioneel commentaar van vandaag, over de homotherapie-ophef van gisteren. Dat gaat weer vol op het orgel en verdraait de feiten om lekker in de slachtofferrol te kunnen kruipen. Want natuurlijk ligt het allemaal anders en veel genuanceerder. De oppermachtige homolobby loopt gewoon de boel op te stoken. Want Different, de club die de homotherapie aanbied, wil alleen maar mensen helpen een manier te vinden om met hun homosensuele gevoelens om te gaan. Alsof dat niet zou mogen.

Laat helder zijn: het is onjuist om homoseksualiteit af te doen als een ziekte. Er zijn mannen en vrouwen die met die geaardheid worden geboren. Maar wetenschappelijk onderzoek heeft ook uitgewezen dat er veel jongeren zijn die in hun puberteit worstelen met gevoelens waarbij hetero- en homoseksualiteit om de voorrang strijden.

Daaronder zijn er die op grond van hun geloofsopvatting in conflict met zichzelf komen. Zij vragen zich af wat hun geaardheid is en zij willen de homoseksuele beleving op grond van hun geloof afwijzen. Daarom zoeken zij hulp. En dan is het voor hen heel veilig om die hulp juist te zoeken bij een instelling waar men de geloofsopvattingen van binnenuit kent en respecteert.

Die keuzevrijheid wordt nu ter discussie gesteld.

Als je zoiets roept, dan laat je blijken dat je niks van de ophef begrepen hebt. Het probleem zit ‘m namelijk niet in de therapie zelf. Als er mensen zijn die denken baat te hebben bij therapie verzorgd door een organisatie die homoseksualiteit op basis van een oud boek afwijst—ga je goddelijke gang. De ophef ging over het vergoeden van deze niet wetenschappelijk onderbouwde therapie uit het potje basisverzekeringen. Zeker in een tijd dat er overal op bezuinigd moet worden. Als je antihomogevoelenstherapie met een christelijk sausje wilt, prima, maar betaal het dan lekker zelf.

Ook typisch: wetenschappelijke theorieën over het ontstaan van de aarde kunnen ongezien de prullenbak in, want dat past niet bij de lezing dat god het gedaan heeft. Maar als er ergens een eigen puntje vagelijk te onderbouwen valt, dan is het wetenschap-is-oké-olé-olé.

En dan hou je tot slot een pleidooi dat mensen die met hun seksuele gevoelens in de knoop zitten omdat ze van iedereen te horen krijgen dat je als mannetje op vrouwtjes hoort te vallen en vice versa omdat alle andere opties zijn een gruwel in de ogen van de HEERE vooral bij mensen die homoseksualiteit ongezien afwijzen omdat dat zo in een oud boek staat ten rade moeten gaan. Stijlvol. Volgens mij is dat geen goed plan, maar ja, als je dat echt wil, be my guest.

Kortom: ik lees het RefDag omdat het zowel een bron van onbedoeld vermaak als verbazing en ergernis is.